ସୋନାଲି ଦାସ
ବାବା ତାଙ୍କର ଭକ୍ତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତରେ ସହାୟତା କରିଥାନ୍ତି । ଏହାର ଅନେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆପଣମାନେ ପଢି ଆସୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ମୋର ଅଗେଂନିଭା କଥା କହୁଛି । ଶିରିଡିର ପିଜୁଳି ଖୁବ୍ ରସାଳ ମୋତେ ତାହା ଖାଇବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ । ଥରେ ମୋର ନଣନ୍ଦ ଶିରିଡି ଯାଇଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ସେକଥା ଜଣାଇ ପିଜୁଳି ଆଣିବା ପାଇଁ ଫୋନ୍ କଲି । କିନ୍ତୁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ମଧ୍ୟ ଫୋନ୍ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ମନ ବୁଝାଇ ଚୁପ୍ ରହିଲି । ଭାବିଲି ଆଉଥରେ ଶିରିଡି ଗଲେ ପିଜୁଳି ଖାଇବି । ଚାରି ଦିନ ପରେ ନଣନ୍ଦ ଶିରିଡିରୁ ଘରକୁ ଫେରିଲେ । ସେ ମୋ ପାଇଁ ପିଜୁଳି ଆଣିଥିଲେ ।
ଆଉ ଏକ ଅନୁଭୂତି କହୁଛି । ଥରେ ବଡ ଝିଅ ସୋମାକୁ ଜ୍ୱର ହେଲା । ୧୦୩/୧୦୪ ଡିଗ୍ରୀ ଜ୍ୱର କ’ଣ କରିବି । ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ନେଇ ହଜାରରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇସାରିଥାଏ ହେଲେ ଜ୍ୱର କମୁନଥାଏ । ଭାବିଲି ଆଉ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବିନାହିଁ । ଘରେ ବାବା ବଡ ଡାକ୍ତର ଅଛନ୍ତି ସେ ଝିଅକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ କରିବେ । ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ରଖି ଉଦିକୁ ପାଣିରେ ମିଶାଇ ପିଇବାକୁ ଦେଲି ଓ ତା ମଥାରେ ଓଁ ସାଇରାମ ଲେଖିଦେଲି । ତାପରେ ମୁଁ ଯୋଗ ଶିବିରକୁ ଚାଲିଗଲି ମନଟା କିନ୍ତୁ ଝିଅ ପାଖରେ ଥାଏ । ତେବେ ବାବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ଥିଲା । ଫେରିବାପରେ ଦେଖିଲି ଝିଅ ଉଠି ଖେଳୁଛି । ଜ୍ୱର ନାହିଁ । ସିଧା ଠାକୁରଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ବାବାଙ୍କୁ କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଇଲି । ଏହିପରି ସେ କୃପାଳୁ ନାରାୟଣ । ତାଙ୍କୁ କୋଟି କୋଟି ପ୍ରଣାମ ।
ସାମନ୍ତସାହୁ, ନ୍ୟୁ କଲୋନୀ ।
ସୌଜନ୍ୟ :-“ସାଇ ନିର୍ମାଲ୍ୟ”
No comments:
Post a Comment