ଶ୍ରୀ ସାଇସାର

• ଯେପରି ବସ୍ତୁକୁ କୀଟ କାଟି ନଷ୍ଟ କରିଦିଏ, ସେହିପରି ଈର୍ଷା ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟକୁ ନଷ୍ଟ ଭ୍ରଷ୍ଟ କରିଦିଏ ।
• କ୍ରୋଧ ମନୁଷ୍ୟର ମୂର୍ଖତାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପଶ୍ଚାତାପ ଦ୍ୱାରା ତାହାର ବିନାଶ ଘଟେ ।
• ନମ୍ର ଗୁଣ ଦ୍ୱାରା ଦେବତା ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟର ବଶବର୍ତୀ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ।
• ସମ୍ପତି ଯୋଗୁ ମିତ୍ରତା ବୃଦ୍ଧିପାଏ,ମାତ୍ର ବିପଦ ମିତ୍ରମାନଙ୍କ ପରୀକ୍ଷା ନେଇଥାଏ ।
• ଥରେ ମୁହଁରୁ କଥା ବାହାରି ଗଲେ ତାହା ଫେରିଆସେ ନାହିଁ,ଏହି କାରଣରୁ ବୁଝି ବିଚାରି କଥା କହିବା ଉଚିତ୍ ।
• ତରବାରୀର ଆଘାତ ଅପେକ୍ଷା ଜିହ୍ୱା ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟି ବାକ୍ୟ ବାଣର ଆଘାତ ଅଧିକ ପୀଡା ଦାୟକ ।
• ଧୂମପଟଳ ଉଡିଗଲାପରି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମୁଖରେ ଅତି ଭୟଙ୍କର ବିପଦର ଅବସାନ  ଘଟେ ।
• ମନୁଷ୍ୟର ତିନିଗୋଟି ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ହେଉଛନ୍ତି ବୃଦ୍ଧା ପତ୍ନୀ ,ନିଜପାଳିତ ପୁରୁଣା କୁକୁର ଓ ନିଜ ପାଖରେ ଥିବା ଧନ ।
• ମନୁଷ୍ୟର ତିନିଗୋଟି ସଦ୍ଗୁଣ ହେଉଛି- ସତ୍ଆଶା,ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଦାନ ।
• ପାରିବାରିକ  ଐକ୍ୟ ହିଁ ହେଉଛି ସ୍ବର୍ଗ ତୁଲ୍ୟ ।
• ମନୁଷ୍ୟର ମହାନତା ତାର ବେଶଭୂଷାରୁ ଜଣାଯାଏ ନାହିଁ,ବରଂ ତାର ଆଚରଣରୁ ହିଁ ଜଣାଯାଇଥାଏ ।
• ଅନ୍ୟର ହିତସାଧନ ନିମିତ ନିଜର ସୁଖକୁ ଜଳାଞଳି ଦେବା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ଓ ମହାନ୍ ସେବା ।
• ଅତୀତରୁ ପ୍ରେରଣା ଲାଭପୂର୍ବକ ବର୍ତମାନ ହିଁ ଭବିଷ୍ୟତ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଉଚିତ ।
• ତୁମେ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିର ସେବା କରୁଛ,ସେତେବେଳେ ତାହାର ତୃଟି ନିରୀକ୍ଷଣ ପୂର୍ବକ ତାହାକୁ ଘୃଣା କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ।
• ପରମାତ୍ମା ମନୁଷ୍ୟ ରୂପରେ ସଦା ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ରହିଛନ୍ତି,ତାହାଙ୍କର ସେବା କର ।
• ଆଖି ନଥିବା ଲୋକ ପକୃତ ଅନ୍ଧ ନୁହେଁ, ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ଦୋଷ ଗୁଡିକୁ ଘୋଡାଇ ରଖେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ପ୍ରକୃତ ଅନ୍ଧ ।